2CV club Huppel kwam, zag en overwon te Xanten. We
schrijven vrijdag 22 juli 1983 om 3.30 h. In Edegem aan het Huppellokaal wordt het
startsein gegeven voor de minitrip naar Xanten. Met zeven wagens begeven we ons richting
Turnhout waar we de karavaan zullen uitbreiden. Nog tien andere auto's wachten op ons.
Alleen Eddy heeft wat vertraging. Eénmaal de sliert 2 CV's kompleet, rukken we met rasse
schreden ( 60 - 70 km/h ) op naar de wereldmeeting. Enkele keren wordt de kolonne
verbroken. Velen kijken met weemoed in de ogen naar de Engelsen die ons zo soepel en vlot
komen voorbij steken. Och ja, we komen er ook wel.
Rond 13 h rijden we het terrein te Xanten op. Er is nog overvloed van plaats, waar we dan
ook weelderig gebruik van maken. De tenten worden uitgepakt en opgezet (rechtzetten is
verkeerd volgens Fred en Olga ). En ja hoor, zowaar wordt het eerste flesje (blikje) bier
ontkurkt. Paul begint aan zijn slijtageslag. Dat wordt mooi, het is pas 15 h. De eerste
avond wordt doorgebracht aan onze tenten. Omstreeks 1.55 h ontstaat er hilariteit en
ongerustheid; de biervoorraad is herleid tot 0 volle flesjes en blikjes. Zaterdagmorgen
wordt er redelijk vroeg opgestaan (Gij daar met u gestreept dingske, om wat uur zeide gij
van de morgen ongestaan? ). Er worden inkopen gedaan in het dorp. Daar is overbevolking
troef. Al de bezoekers van de wereldmeeting bevoorraden zich voor het weekend. Lieven, Jan
en ikzelf zorgen voor het aanvullen van de bierstock. We brengen een hele vracht
"Berliner Weisse" mee naar het kamp. De "Weisse" was simpelweg
ondrinkbaar zelfs nadat experimenten met suiker en munt gedaan werden. Enkel Lambert en
Paul vonden het min of meer drinkbaar.
Na de middag werd de plein verkend. We bewonderden enkele staaltjes van technisch vernuft
en creativiteit. Vooral de promotiewagens van een Frans sigarettenmerk trokken sterk de
aandacht. De wagens bleven maar toestromen en stilaan stond de weide zo vol als een
eende-ei.
s' Avonds vond er een groots spookbal plaats in de grote tent. Een massa volk begaf zich
als spook vermomd naar deze geestenreünie. Voor ons was er geen plaats meer. Op naar het
kampvuur dan maar. Aldaar werd onze "Paul van Atlantis" elke minuut
welbespraakter en muzikaal, maar kreeg toch stilaan een, op zijn minst, wazige kijk op het
gebeuren.
Zondagmorgen werd iedereen wakker gedonderd door een verschrikkelijk onweer. Natuurlijk
had Eddy er niets van gehoord. Tijdens de rondrit door Xanten regende het nog steeds. De
weergoden waren ons echter gunstig toen de autoshow begon. Vijftig wagens werden
geselecteerd voor de finale. De selectie gebeurde uiteraard door een "bekwame"
jury (sic). Prijzen waren er voor de Belgen niet bij, wel zaten er enkele Belgische wagens
mee in de finale (o.a. Marino en Greta met hun Pink Panther)
s' Avonds werden er wat pilsjes gedronken en een klein gesprekje gevoerd met jos van het
eendeei. De club der mechaniekers. Maandag was er niet veel te doen op de weide, dus
gingen we nog eens zwemmen in het meer niet ver van de plein gelegen. de eerste hulpploeg
van de Huppel moest wel Lambert en Rudi even een duwtje geven, allé hun 2 CV, omdat
ze een beetje vastgereden waren. Onze twee vrienden trakteerden ons daarna op een pittig
bruin biertje, waarvoor onze dank.
Een heel deel wagens waren aan het vertrekken bij onze terug komst op de plein, ook
Belgen. Dinsdag stond er niets op het programma, een vrije dag die Marc en Freddy best
konden gebruiken na een nachtje zonder slaap.
Het was nog steeds stralend weer en dus was het weer zwemmen geblazen.
De meeting loopt stilaan op zijn einde. Er is 's avonds weinig te doen in de tent.
Woensdag kregen we ons tweede onweer voorgeschoteld. De zon komt er in de loop van de dag
maar lichtjes door. Stilaan loopt heel het terrein leeg. Morgen vertrekken ook wij. Naar
Mersch zal het gaan.
Onze laatste avond brengen we door aan onze tenten. We stoken een mooi
"brandvuurtje" in een oude 2 CV voorkoffer. In de kleine bar is het "Frei
Bier". Daar zakken we nog effe door. Onderweg naar onze slaapstede vinden we onze
inmiddels trouwe hond Kazan. We vinden hem zo lief dat we hem onniddellijk meenemen.
De meeting loopt ten einde. Er zijn 1525 (of zijn het er 1523) wagens geweest waaronder 49
Belgische. Er werd 10.500 liter bier en 6000 liter frisdrank verbruikt. Het sanitair was
verzorgd, het programma redelijk gevuld en de sfeer te snijden. Het is mooi geweest.
Jakke.
P.S.: Met dank aan al diegenen die mij sterkten bij het
nemen van notities. |